rozdział 22

   Atmosfera w drużynie była napięta. Naruto w dalszym ciągu patrzył na szatyna rozżalonym wzrokiem.

   „Mówił że mnie kocha, a potem stwierdził że nie jesteśmy razem. A teraz obściskuje się z kolesiem którego zna tak krótko” pomyślał Uzumaki.

Sakura nie wytrzymała napięcia i po raz kolejny wykorzystała swoją linię obrony i powiedziała:

• Idę po wodę, dajcie mi swoje termosy – podali jej posłusznie swoje przedmioty – zaraz wracam – oznajmiła po czym zniknęła w krzakach.
• Naruto dlaczego się tak na mnie patrzysz – zapytał lodowato Uchiha mierząc go zimnym wzrokiem.
• Głupie pytanie (…) zresztą mówisz tak jak by cię to coś obchodziło...
• Bo obchodzi . Strasznie mnie to wkurwia.

   Naruto spojrzał w przestrzeń przed sobą.

• Całowałeś mnie... dotykałeś (…) powiedziałeś że kochasz (…) - tu spojrzał na Uchihę, w jego czarne martwe tęczówki – myślałem że to oczywiste, że po tym wyznaniu... jesteśmy razem... Byłem przy tobie szczęśliwy i chciałem być z tobą. Obdarowywać cię nim – tu spuścił wzrok – po zdaniu pierwszego egzaminu byłem tak z nas dumny... wtedy... nie wiem dlaczego się tak zachowałem, to był impuls – do oczu blondyna napłynęły łzy – gdybym wtedy wiedział że tak to się potoczy... - jego głos się załamał.

   Sasuke patrzył na niebieskookiego i nie wiedział dlaczego ale, chciał go jakoś pocieszyć.

• Nic się przecież takiego nie stało młotku. Jeśli chodzi o mnie już się o to nie gniewam – powiedział jakby unosząc kącik ust ku górze.
• Stało się – powiedział wstając z miejsca po czym podszedł do czarnowłosego – powiedziałeś że nie jestem z ciebie wart. Nie byłem wart tego by się ze mną gdzieś pokazać, nie byłem wart tego żeby wspaniały pan Uchiha przyznał się że kocha faceta...

   Sasuke patrzył na niebieskookiego z wielkimi oczami, nigdy nikt nie był wobec niego tak szczery jak ten młotek w tym momencie.

• Płakałem przez ciebie choć nie byłeś i nie jesteś tego wart - ciągnął dalej – cierpiałem przez ciebie, uwierzyłem ci i to był mój błąd – kucnął koło szatyna patrząc mu prosto w oczy – nie obchodzi mnie co robisz ze swoim życiem, rób co chcesz nic mnie to nie obchodzi, ale nie krzywdź innych dookoła, jeśli nie potrafisz kochać to nie rozkochuj w sobie innych. - Sasuke prychnął – Mówię poważnie. Jak on tam ma... Neji? Oszczędź mu mojego losu uwierz TO BOLI!
• Powiem ci coś Naruto.
• Co niby?
• Ja naprawdę coś do ciebie poczułem – oczy blondyna rozszerzyły się – ale faktem jest też to że to był nieformalny związek o którym nikt nic nie wiedział i faktem też jest to że ze chciałem żeby tak zostało.
• Ze wszystkim się zgadam oprócz jednego. Ty nie mogłeś mnie pokochać, nie taka bryła lodu jaką jesteś.

   Sakura wróciła po kilku minutach i poszli przed siebie.

• To był czyjś krzyk, prawda? - zapytała dziewczyna patrząc na chłopaków.
• Nie przejmuj się Sakura – powiedział Uzumaki starając się uspokoić dziewczynę. - zaraz wracam – powiedział idąc w krzaki, pewnie na stronę.

   Kiedy wrócił Sasuke bez większego zastanowienia kopnął niebieskookiego w brzuch, a ten poleciał kilka metrów dalej.

• Gdzie jest prawdziwy Naruto?! - zapytał rozwścieczony Uchiha.
• Co?! - zapytał zdziwiona Sakura.
• Nie wiem o czym mówisz – powiedział blondyn.
• Co się stało z zadrapaniem na twojej twarzy? - zapytał rzeczowo czarnooki – i twoja pochwa na szurikeny jest na lewej nodze, a on jest praworęczny. Jesteś gorszy w transformacji niż Naruto. Słaba podróbka.
• Co za pech. Skoro mnie rozpoznałeś to chyba nie mam wyboru. - powiedział intruz i stanął w obłokach dymu – Kto z was ma zwój! - zapytał ruszając na Sasuke – więc użyję siły!

   Chłopak nie wiele myśląc skoczył w bok, wykona kilka pieczęci i powiedział w myślach „Katon, Housenka no Jutsu” co znaczyło „żywioł ognia, ogień feniksa”. Po czym z jego ust wydobywały się kule ognia które kierował w stronę wroga.

• Hej Sasuke! - wrzasnął prawdziwy już Naruto związany leżący w krzakach.
• Jejku, ty idioto... - powiedział cicho czarnowłosy po czy rzucił w niego kunajem przecinając linki w które był związany Uzumaki.
• W porządku, dzięki.
• Widzę słaby punkt, mam szczęście! - po czym rzucił w Sasuke kunajem z samozapalającą się metką która po wbiciu się w gałąź, za którą chował się szatyn, zapaliła się.

   Sasuke od razu spadł na ziemię.

• I znów szczęście, jeśli się poruszysz zginiesz! - powiedział napastnik zza pleców młodszego trzymając przy jego karku kunaj. - podaj swój zwój, bez gwałtownych róchów. - rozkazał.
• Sasuke! - wrzasnęła przerażona Sakura widząc to.

   Nie wiadomo skąd zza wyleciał kunaj atakując zamaskowanego. Niestety udało mu się uskoczyć.

• Nie uciekniesz mi! - wrzasnął narwany Naruto.
• Zawsze się spóźniasz Naruto! - zarzucił mu Uchiha po czym skoczył i wbił się swoim kunajem w ciało wroga.
• Sasuke! - krzyknęła piskliwie różówowłosa.
• Nie stój tak Sakura! Może nie być sam! Słuchaj, jeśli się nie skupisz naprawdę zginiesz! - po tych słowach odepchnął przeciwnika od siebie.
• Co za pech... to że przyszedłem sam, obróciło się przeciwko mnie. - po czym uciekł.
• Uciekł – stwierdził.

   Po tym usiedli pod starym drzewem i Sasuke zaczął mówić:

• Jeśli nasza trójka zostanie rozdzielona, nie ufajcie nikomu, nawet jak będzie wyglądać jak jeden z nas. Istnieje możliwość że to wróg używający Techniki Przemiany w jednego z nas.
• Więc co powinniśmy zrobić? - zapytała Sakura.
• Ustalimy hasło.
• Hasło? - zapytał zdziwiony Naruto.
• Jeśli ktoś wypowie złe hasło, zakładamy że to wróg. Nie ważne jak wygląda, rozumiecie? Powiem to tylko raz więc słuchajcie uważnie, ok? Najpierw macie zapytać: „Piosenka, ninja Ninki?” odpowiedzią jest:
  „Wielu przeciwników wszczynających burdę, to wielka szansa. W cichym otoczeniu, brak jest kryjówek. Najważniejsze dla ninja to znać odpowiedni czas. Czas w którym wróg jest zmęczony i nieprzygotowany” to wszystko – oznajmił.
• Dobrze – powiedziała Sakura.
• Możesz to powiedzieć jeszcze raz? - poprosił Naruto.
• Mówiłem że powiem tylko raz.
• Nie zapamiętałeś tego? - zapytała zielonooka. - Jesteś głupi? - zapytała czysto retorycznie. - Ja zapamiętałam to od razu – pochwaliła się dziewczyna.
• Też doskonale to zapamiętałem! - skłamał niebieskooki. - po prostu chcę to usłyszeć jeszcze raz, by się upewnić...
• Ja zatrzymam zwój – zmienił temat Uchiha.